bonus

He, wacht eens even! We voeren hier in Nederland discussies over van alles en nog wat. Over het algemeen is er dan ééntje die zijn best doet om een dusdanig argument te geven dat de discussie hiermee wordt afgesloten.
Maar in onze huidig kabinet, wat uitmunt in mini-politiek, vergeten we zo langzamerhand de hoofdzaken.

Natuurlijk heeft iemand met capaciteiten recht op een wat betere beloning! Maar waarom heeft iemand het recht om stinkend rijk te zijn ten koste van de rest? Waarom heeft ooit iemand de brutaliteit gehad om een NORM te stellen? De premier-norm als ultimo?
Zou een garage kunnen draaien zonder zijn monteurs? Geeft dat iemand dan het recht om tien keer of meer het salaris van die monteur te vangen, alleen omdat hij in alle boekjes mag kijken? Zou een directeur van een grote bank of een grote multinational kunnen bedrijfvoeren zonder zijn grondpersoneel? Alleen omdat Jantje, Pietje of Klaasje jaren terug het idee heeft gehad om een bedrijfje te beginnen, wat toevallig goed draaide, mag hij dan nu een directeur op een plaats zetten en daar onmogelijke bedragen voor geven als beloning?
Is het leiden van een groot bedrijf niet voor het merendeel afhankelijk van het personeel op de werkvloer dat er uiteindelijk voor zorgt dat het allemaal gebeurt zoals meneer de directeur het nu eenmaal graag wil?
Waar is ons gezonde verstand gebleven?
Gaan we dan alleen nog maar voor het kerstpakket en een complimentje van de directie?

In de bankenwereld schijnt ieder gevoel voor redelijkheid werkelijk compleet zoek te zijn. Je leidt een bank, helpt de zaak naar zijn verdoemenis, en vervolgens mag je je bonus opstrijken. Stond in het contract.
Het volk mort, de journalisten stoken het vuurtje op, en alles ebt langzaam weg.

We worden geschoffeerd!
We gaan met zijn allen om tafel zitten om de directie ter wille te zijn en gaan dan praten over bezuinigingen. Want de directie levert ook salaris in. Maar wat we met zijn allen niet weten, en waarschijnlijk willen we dat ook niet weten, is dat diezelfde directie al een cultuur heeft ontwikkeld van declaraties, waarop geen enkele bezuiniging plaats vindt. De zonnebril van Wouter Bos, die arme man, die verdiende toch niet genoeg om een zonnebril te kunnen kopen! Als je 7300 euro per maand verdient, en je salaris wordt met 190 euro gekort, dan kun je toch geen zonnebril meer betalen? Maar niemand weet meer iets van de zonnebril van Woutertje Bos. Vergeten.
Want ja, die goed betaalde mensen hebben verantwoordelijkheden. En zorgen. Over de rest van Nederland die armoe lijdt.

We verdwijnen met zijn allen in een wereld van mooie plaatjes. Auto met chauffeur. Gladde heren met een stalen smoel en een mooi praatje. Alles voor de buitenwereld. We moeten de rest van de wereld het idee geven dat hun geld goed besteed wordt...