vrijdag 18 juni 2010

beroemdheid

Omdat het net mei is geweest hebben heel veel vogeltjes hun eitjes uitgebroed. Dat gaat bij mensen al niet anders. Toen ik mijn kindjes kreeg, was je daar gewoon zelf blij mee. Het was een feest van weken, soms maanden, voor alle mensen die je kende en die het wereldwonder kwamen aanschouwen.
Tegenwoordig moet dat anders. Regelmatig zie je in een straat een huis dat is uitgedost met een ooievaar tegen het raam geplakt, drie borden met de naam van de kleine boreling, een nest met daarop een ooievaar, Winnie the Pooh, Bob de Bouwer, Mickey Mouse, allen vervaarlijk in de tuin geplant die met het vooruitzicht op de zomer zorgvuldig zomerrijp is gemaakt. Voor enkele weken is de nieuwe aanwinst een beroemdheid. De Lieke's en Sven's liggen zich niet bewust van hun roem, in hun nieuwe bedje aan te passen aan de veranderde omstandigheden. Zou hij of zij, als ze in de puberteit komen, het als troost ervaren dat ze ooit enkele weken van plaatselijke beroemdheid hebben gehad? Zou het een troost zijn voor de bezoekers, wanneer ze zich tussen al die borden en nesten hebben doorgeworsteld en eindelijk op de plaats van bestemming zijn aangeland, dat er in deze voortuin slechts zeven borden staan, terwijl zij bij hun eigen borelingske er negen hadden?
Wellicht dat we nog verder kunnen gaan? Als de zoon of dochter des huizes een vriendje heeft, dat we een groot hart in de tuin plaatsen met de naam van de gelukkige erop? Dat gaan we vieren! Hup, vier kratten bier, een geluidsinstallatie erbij en een briefje door de bus in de straat. Dit is de voorbode van de volgende borden-kakafonie.
Laatst kwam ik door een straat waar zojuist een paar dagen geleden een huwelijk was voltrokken. Ik vroeg me af of het pas getrouwde stel blij zou zijn met de opmerking die op een aantal lakens de hele voorgevel bedekte: Stt niet storen, want de buurman ligt de buurvrouw te boren!!

woensdag 2 juni 2010

Sociale media

Er is één ding dat ik niet begrijp. Om zaken te doen heb ik klanten nodig. Dat je daarbij gebruik maakt van sociale media, prima, ik doe er ook erg mijn best voor om er actief in te zijn.
Maar volgens mij moeten we ons concentreren op onze business, en moet het niet zo worden dat Linkedin, Twitter en wat dies meer zij een item wordt waar je voor gestudeerd moet hebben. Met andere woorden: het moet geen super-über item worden, waar je elke dag ontzettend veel tijd in gaat steken en allerlei tips en kennis moet gaan opdoen om je af te leiden van je zo geroemde "core-business".
Dat is allemaal ruis, wat alleen maar afleidt!
Kijk, ik snap erg goed dat mensen creatieve ideeën hebben en dat andere mensen dat gaan leren, en vervolgens dan hier hun beroep van gaan maken. Dat is scheppen van nieuwe, creatieve werkgelegenheid.
Ik bedien winkeliers van materialen die zij in hun winkel kunnen verkopen. Maar de kleine winkelier is een schraper, en voor zijn communicatievaardigheden wordt allang niet meer gezorgd, want dat is onbetaalbaar.
Begrijp me goed, ik vind Twitter en LinkedIn geweldig leuke instrumenten. Maar als we om slim om te kunnen gaan met deze media, eerst geld moeten betalen om te leren andere mensen te slim af te zijn, dan glijden we af in deze rare maatschappij en verliezen we het normale intermenselijke contact.

Dus: leren luisteren naar anderen, luisteren naar zijn behoeftes. Dáár heb je geen dure cursus voor nodig! Welke gek gaat nu op zijn vrije zaterdag met mooi weer drie uur vrijwillig in een klein zaaltje zitten, terwijl buiten de zon schijnt, omdat iemand vindt dat ie een goeroe in de maak is en anderen tegen betaling daarvan moet laten genieten? Hoe gek kunnen wij worden?

Oftewel: BACK TO NORMAL!!!