dinsdag 3 mei 2011

Bruiloften







Tja, ik ontkom er weer eens niet aan. Commentaar leveren op bruiloften blijft leuk. Dit weekend zagen we de bruiloft van the Son Of...
Bruid was prima, bruidegom leek meer op het weermannetje op een weerhuisje, maar goed, het was eens wat anders als een donkerblauw pak of jacquet.
Iemand vroeg zich af waarom de hoeden van alle dames allemaal in zo´n rare hoek over het gezicht vielen. Nou, simpel, daarmee konden ze hun triomfantelijke blik verbergen, die blik van "IK Ben Uitgenodigd!!"
Alles kwam voorbij, van gratenpakhuis tot slagroomtaart.
Voorzover ik het kon zien, waren de meest vrolijke mensen de zus van de bruid en de broer van de bruidegom.

Het mooiste moment kwam toen tijdens de preek van de Bisschop de camera afdwaalde naar het publiek.
Gaap.
Gaap.
HUH, en met een plons kwam je ineens op aarde. Daar, een ontsnapte gevangene uit Azkaban. Bellatrix, met een gemene glimlach! Gehuld in de nieuwe kleur NUDE, maar niet te ontkennen. Die blik in de ogen! Die Ogen!
Stil maar, het was een verkeerde mix van seizoenen..
Toevallig had ik die week van een of andere make-up zelfverklaarde godheid gelezen, dat met de nieuwe trend, NUDE, je NIET de fout moest maken om bijvoorbeeld smokey eyes te combineren. De dochter van Andrew en Fergie had dit artikel toevallig gemist blijkbaar.
Het had nog zo kunnen zijn dat ze haar toverstokje had weggemoffeld in haar hoedje. Ze behoorde tot die categorie gasten die in een auto van en naar de gelegenheid werden gereden.
Het overige deel van de gasten werd in een soort van bus vervoerd, alsof het om een voetbalwedstrijd ging.
In de korte, benauwde rit werden de twee dametjes gedwongen om met gebogen hoofd in de auto te blijven zitten.
Zichtbaar opgelucht schoven ze weer uit de auto.
Deed mij denken aan die eerste gelegenheden waarbij je als kind met nieuwe schoenen (die bleken te knellen), wellicht voor het eerst met hakken (waarop je nog niet kon lopen) en een ongelukkig te korte en/of te strakke jurk, reikhalzend uitkeek naar het einde van het feest, dat feest waar je weken naar had uitgekeken, zodat je je eindelijk kon bevrijden van die schoenen en jurk en blij was dat je gewoon weer je pyama aan kon doen en op blote voeten naar je bed kon schuifelen.

En weet je wat ik nu het meeste miste? Dat moment, waar bij de bruiloft van onze Kroonprins met zijn Máxima in de kerk het ja-woord werd gevolgd door een luid gejuich buiten de kerk, wat bij bruidegom en bruid een brede lach opriep.

Maar goed, Engelsen komen pas los als er alcohol wordt geschonken. En dat deel werd ons niet getoond. Als ze het zelf maar leuk vonden.
En Harry Potter? Ach, die had al lang gewonnen van Bellatrix. Toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten